Αφιέρωμα Euroleague 2025-26: Οι 20 μονομάχοι

Έχει γίνει πλέον παράδοση. Το ζητάτε και δεν υπάρχει περίπτωση να μην το έχετε! Αφιέρωμα Euroleague, λοιπόν, με τις μεταγραφές όλων των ομάδων, τα ρόστερ, όπως έχουν διαμορφωθεί μέχρι στιγμής, αλλά και μια πρώτη εκτίμηση για το τι περιμένουμε να δούμε από κάθε ομάδα, με ένα μικρό ρίσκο για ενδεχόμενες προσθήκες και αλλαγές της τελευταίας στιγμής ή στις πρώτες εβδομάδες της σεζόν.
Νέες ομάδες και Final-4 στην Αθήνα
Ανανεωμένη η φετινή διοργάνωση, με νέο όνομα, απαλλαγμένη από τη γνωστή αεροπορική εταιρεία και φυσικά με περισσότερες ομάδες. Δεν θα δούμε Άλμπα, θα ξαναδούμε Βαλένθια, φυσικά τη Χάποελ Τέλ Αβίβ που κατέκτησε το Eurocup, αλλά και την Ντουμπάι BC! Μέσα σε αυτή την εικοσάδα, έχουμε την τύχη να διαθέτουμε σαν χώρα τις δύο καλύτερες ομάδες. Προφανώς αυτό δεν το λέω υποκειμενικά, αλλά στηρίζομαι στις αποδόσεις κατάκτησης, που χρήζουν τις ελληνικές ομάδες, ως τα μεγάλα φαβορί. Φυσικά, σημαντικό ρόλο σε αυτό παίζουν τα ρόστερ τους. Σαν να μην έφτανε όμως αυτό, μόλις πριν λίγες ημέρες μάθαμε πως το Final 4 της φετινής Euroleague θα διεξαχθεί στην Αθήνα. Έτσι, οι δύο «αιώνιοι», έχουν ένα παραπάνω κίνητρο για να βρεθούν εκεί.
Το μεταγραφικό παζάρι, όπως κάθε χρόνο, ήταν έντονο. Μεγάλες μεταγραφές ολοκληρώθηκαν από νωρίς, άλλες έγιναν σήριαλ, αλλά σίγουρα, οι δύο «σταχτοπούτες», Χάποελ και Ντουμπάι ήρθαν με γεμάτα πορτοφόλια και διατάραξαν τις ισορροπίες. Επιπλέον, ομάδες που απογοήτευσαν πέρυσι, χρειάστηκε να επενδύσουν για να επανέλθουν δυνατότερες. Πολλοί ήταν οι παίκτες που εξαργύρωσαν την περσινή εξαιρετική τους σεζόν με μικρομεσαίες ομάδες, κερδίζοντας ένα μεγάλο συμβόλαιο. Αυτό που έχει δημιουργηθεί, είναι μια λίγκα, με ομάδες, που μπορεί να μην είναι ισοδύναμες, αλλά όλες μπορούν να κάνουν ζημιές και να ελπίζουν ακόμα και στο ονειρο των νοκ άουτ.
Ξέρετε την αδυναμία μου σε αυτή τη διοργάνωση. Τα κέρδη μιλούν από μόνα τους. Έτσι λοιπόν, θα παρακολουθήσουμε και φέτος τη Euroleague πολύ στενά. Πολλές προτάσεις σε κάθε αγωνιστική, μακροχρόνια, αλλά πρώτα απ’ όλα ένα εκτενές αφιέρωμα (7.000 λέξεων) στις 20 ομάδες, τα ρόστερ τους και πόσο δυνάμωσαν σε κάθε θέση.
Σε αυτό το αφιέρωμα θα προσπαθήσω να σας δώσω μια πρώτη γεύση της φετινής Euroleague.
- Τι παίζουμε από τις μακροχρόνιες αγορές
- Ποιοι παίκτες ήρθαν και τι μπορούν να δώσουν στις ομάδες τους;
- Που υστερεί κάθε ομάδα;
- Ποια είναι τα δυνατά της σημεία;
- Που μπορεί να βρεθεί στο τέλος της regular season;
Τί παίζουμε | |
---|---|
Ερυθρός Αστέρας – Πρώτος σκόρερ: Γκράχαμ | 3.50 |
Τελική κατάταξη 5-8: Εφές | 2.65 |
Rising Star: J. Montero | 3.00 |
*Τα προγνωστικά δόθηκαν στις 29/9, 15:00
Οι ομάδες της Euroleague 2025-26
Εισαγωγικά, θα σας πω ότι με bold θα παρουσιάζονται οι μεταγραφές των ομάδων, ενώ οι παίκτες θα κατηγοριοποιούνται ανά θέση, όσο αυτό είναι δυνατό σε μία εποχή που πολλοί είναι combo σε παραπάνω από μία θέσεις. Επίσης, δίπλα στο όνομα της κάθε ομάδας θα φαίνεται η περσινή της θέση στη regular season της Euroleague, καθώς και το ρεκόρ της.
Αναντολού Εφές (6η, 20-14)
Ήρθαν: Λόιντ, Παπαγιάννης (Μονακό), Τζόουνς (Ντάλας Μάβερικς), Μουτάφ (Μπούρσασπορ), Σουάιντερ (Τορόντο Ράπτορς), Ντεσέρ (Στρασμπούρ), Κορντινιέ (Βίρτους), Χαζέρ (Μπαχτσέσεχιρ), Βάιλερ Μπαμπ (Μπάγερν)
Έφυγαν: Τόμπσον, Νουόρα, Μπράιαντ, Οτούρου, Οντσέλ, Γουίλις, Οζντεμίρογλου, Τούντσα
Ανανέωσαν: Μπομπουά, Οσμάνι, Γιλμάζ, Ντοζίερ
Δύο πρόσωπα παρουσίασε η Εφές στην περσινή σεζόν. Ξεκίνησε μουδιασμένα με τον Μιγιάτοβιτς στον πάγκο της. Άλλαξε προπονητή και έδωσε τα κλειδιά στον Μπάνκι, ο οποίος της έδωσε χαρακτήρα. Η προσθήκη του Ντοζίερ ήταν κομβική και οι Τούρκοι λίγο έλειψε να κάνουν τη ζημιά στον Παναθηναϊκό και να βρεθούν ακόμα και στο Final 4. Φέτος αποφάσισαν να δώσουν τα κλειδιά στον Ιγκόρ Κοκόσκοφ, ο οποίος φαίνεται να δημιούργησε ένα πλήρες ρόστερ.
Γκαρντ: Λάρκιν, Μπομπουά, Ντοζίερ, Χαζέρ, Λόιντ, Βάιλερ Μπαμπ, Μουτάφ
Φόργουορντ: Σμιτς, Γιλμάζ, Οσμάνι, Κορντινιέ, Σουάιντερ, Ντεσέρ
Σέντερ: Πουαριέ, Γιλντιζλί, Τζόουνς, Παπαγιάννης
Εκτίμηση: Ας ξεκινήσουμε από κάτω προς τα πάνω. Ο Κοκόσκοφ αποφάσισε να αντικαταστήσει τον Οτούρου με τον Παπαγιάννη, κάτι που ομολογουμένως δεν μου φάνηκε πολύ λογικό. Ωστόσο, ο τραυματισμός του Πουαριέ (4 μήνες εκτός) τον ανάγκασε να φέρει και τον Κάι Τζόουνς, έναν παίκτη με παραστάσεις από το ΝΒΑ, όχι γεμάτες σεζόν, αλλά αξιόλογα στατιστικά σε πόντους και ριμπάουντ.
Στη θέση “4” θα δούμε τους Σμιτς και Οσμάνι, οι οποίοι είναι τίμιοι πολεμιστές, αλλά όχι κάτι τρομερό. Μην κοιτάτε που ο Τούρκος έκανε ματς καριέρας απέναντι στην Εθνική μας. Πίσω τους ήρθε να κουμπώσει το πρότζεκτ του Ντεσέρ, που έκανε μια αξιόλογη σεζόν με τη Στρασμπούρ.
Απο εκεί και κάτω, θεωρώ πως η Εφές έχει δημιουργήσει ένα εξαιρετικό μείγμα από πολυθεσίτες! Στο “3” σίγουρα θα δούμε τον Σουάιντερ, που διαθέτει εξαιρετικό τρίποντο. Αλλά οι Βάιλερ Μπαμπ και Κορντινιέ ήρθαν να κουμπώσουν πάνω στον Ντοζίερ, δημιουργώντας μια τριπλέτα που μπορεί να παίξει σχεδόν σε όλες τις θέσεις τις περιφέρειας. Αν σε αυτούς προσθέσουμε και το πολυεργαλείο Χαζέρ, τους δυο εξαιρετικούς σκόρερ Μπομπουά και Λόιντ και φυσικά τον μοναδικό Λάρκιν, φτιάχνουμε κάτι πολύ ενδιαφέρον.
Θεωρώ πως είναι μια ομάδα που θα δυσκολέψει τους αντιπάλους της με τα διαφορετικά σχήματα. Μπορεί εύκολα να χαμηλώσει ή να ψηλώσει. Να βάλει στο παρκέ πεντάδες που να αμύνονται καλά και να τρέχουν στο ανοιχτό γήπεδο. Στα μάτια μου είναι σοβαρή διεκδικήτρια της εξάδας ή έστω των play offs μέσω των play ins.
Αρμάνι Μιλάνο (11η, 17-17)
Ήρθαν: Μπράουν (Παναθηναϊκός), Ντάνστον (Ζαλγκίρις), Τσάντσαρ (Ντένβερ Νάγκετς), Μπούκερ (Μπάγερν), Έλις (Τρέντο), Γκούντουριτς (Φενέρμπαχτσε)
Έφυγαν: Μίροτιτς, Καμαγκατέ, Καρούσο, Κοζέρ, Γκιλεσπι, Ντιμιτρίεβιτς, Μπορτολάνι
Ανανέωσαν: Φλακαντόρι, Ρίτσι
Τ΄είχες Γιάννη, τ’ είχα πάντα! Μια από τα ίδια η περσινή σεζόν για την Αρμάνι. Όσοι με διαβάζετε, ξέρετε πως δεν εκτιμώ καθόλου το πρότζεκτ τους. Θεωρώ πως είναι… νεκροταφείο παικτών! Κακό ξεκίνημα και τελικά βρέθηκε να κυνηγάει τα play ins στο τέλος. Δεν τα κατάφερε! Βέβαια, για να είμαι αντικειμενικός, πρέπει να πω πως πέρυσι ταλαιπωρήθηκε αρκετά από τραυματισμούς. Δεν ήταν η μόνη ομάδα και κατά τη γνώμη μου δεν έφταιγε αυτό.
Γκαρντ: Φλακαντόρι, Τονούτ, Μπολμάρο, Μπρουκς, Μανιόν, Μπράουν, Γκούντουριτς, Έλις
Φόργουορντ: ΛεΝτέι, Σίλντς, Ρίτσι, Ντιοπ, Τσάντσαρ
Σέντερ: Νίμπο, Μπούκερ, Ντάνστον
Εκτίμηση: Δεν μπορώ να μην το αναγνωρίσω. Φέτος, η Αρμάνι έκανε τον καλύτερο μεταγραφικό της σχεδιασμό. Μπορεί να έχασε τον Μίροτιτς, όμως το ρόστερ της δεν έχει αδυναμίες, τουλάχιστον όχι χτυπητές.
Στα γκαρντ πρόσθεσε τους έμπειρους Μπράουν και Γκούντουριτς. Πολύ δυνατά πρότζεκτ οι Μανιόν και Έλις. Ο δεύτερος ήταν ένας από τους καλύτερους παίκτες στο περσινό πρωτάθλημα της Ιταλίας. Εξαιρετικός σκόρερ και δημιουργός και μάλιστα σε πολύ καλή ηλικία. Δίπλα τους ο Μπολμάρο, που μπορεί να μην με ενθουσιάζει, αλλά μπορεί να δώσει διαφορετικά στοιχεία στα γκαρντ, αλλά και ο Μπρουκς που είναι killer από τα 6,75. Σουτ, δημιουργία και ταλέντο σε μεγάλο βαθμό λοιπόν…
Ο Τσάντσαρ ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμούς, αλλά μπορεί να κάνει τη διαφορά αν είναι υγιής. Πρόκειται για έναν εξαιρετικό σκόρερ με παραστάσεις από το ΝΒΑ. Δίπλα του και ο Σιλντς, που δε χρειάζεται συστάσεις, αλλά και ο Τονούτ που είναι απαραίτητος ρολίστας.
Ίσως στο “4” να βλέπω μια αδυναμία, με τον ΛεΝτέι να μην πλαισιώνεται από ισοδύναμο παίκτη. Ωστόσο, στους σέντερ έγινε καλή δουλειά. Έπαθαν και έμαθαν από τους περσινούς τραυματισμούς του Νίμπο. Φέτος λοιπόν, πήραν ένα από τα καλύτερα πεντάρια της περσινής σεζόν, τον Μπούκερ, αλλά και τον γερόλυκο, Ντάνστον, που μπορεί να δώσει ποιοτικά λεπτά.
Και τώρα τα δύσκολα…! Που μπορεί να φτάσει αυτή η ομάδα; Νιώθω ότι πάντα θα βρίσκει τον τρόπο να χύνει την καρδάρα με το γάλα. Αν δεν ήταν τόσο ανταγωνιστική η φετινή Euroleague, θα την τοποθετούσα στα play offs. Με προβληματίζει ότι συνολικά είναι μέτριος ο βαθμός αθλητικότητας του ρόστερ και διαθέτουν αρκετούς παίκτες που είναι επιρρεπείς σε τραυματισμούς. Οπότε θα τους τοποθετήσω στη μάχη για τα play ins.
Βαλένθια (Wild Card)
Ήρθαν: Τόμπσον (Εφές), Μουρ (Νταρουσάφακα), Σίμα, Τέιλορ (Ουνικάχα), Σακό (Βιλερμπάν), Νογκές (Ριπ Σίτι Ρεμίξ), Καρδένας (Μπόις Στέιτ), Ιροεγκμπου (Χιρόνα)
Έφυγαν: Μάρι, Μπόζιτς, Τζόουνς, Οτζελέγιε, Γιόβιτς, Μπριμά, Καρδένας (δαν.), Χιμένεθ (δαν.), Σοριάνο (δαν.)
Ανανέωσαν: Χιμένεθ, Αροστέγκι, Πουέρτο, Ντε Λαρεα, Μοντέρο
Η Βαλένθια επέστρεψε στη Euroleague. Πέρυσι έκανε μια φανταστική σεζόν. Έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Eurocup, όπου τη σταμάτησε η Χάποελ Τελ Αβίβ. Εντός συνόρων έφτασε στους τελικούς της ACB, αλλά υπέκυψε στην ανωτερότητα της Ρεάλ. Πάντως στο μεταγραφικό παζάρι κινήθηκε έξυπνα, ώστε να μην είναι απλά ένας κομπάρσος στη φετινή διοργάνωση.
Γκαρντ: Μοντέρο, Ντε Λαρέα, Μπαντιό, Τόμπσον, Μουρ, Νογκές, Ιροέγκμπου
Φόργουορντ: Αροστέγκι, Πουέρτο, Σέστινα, Ρόιβερς, Σίμα, Τέιλορ
Σέντερ: Πραντίγια, Κοστέλο, Χαπ, Σακό
Εκτίμηση: Ο Πέδρο Μαρτίνεθ έχει επενδύσει εξαιρετικά στο φετινό ρόστερ. Ναι, η απώλεια των Τζόουνς και Οτζελέγιε είναι σημαντική. Όμως θεωρώ πως διαθέτει ένα σύνολο με ταλέντο, αθλητικότητα και εξαιρετικούς ρολίστες. Πάμε όμως να τα δούμε με τη σειρά…
Στα γκαρντ, όλα ξεκινούν από το δίδυμο Μοντέρο – Τόμπσον. Ο Δομινικανός θα είναι ο νέος Σορτς κατά τη γνώμη μου. Ο Αμερικανο-ιταλός έχει δείξει τι μπορεί να κάνει με τη Μπασκόνια. Δίπλα τους ο Ντε Λαρέα, που όσοι δεν τον ήξεραν, τον γνώρισαν στο πρόσφατο Eurobasket. Ο Ιροέγκμπου αποκτήθηκε με συμβόλαιο ενός μήνα και μένει να δούμε αν θα παραμείνει. Όλοι αυτοί πλαισιώνονται από τον Μπαντιό, που έκανε εξαιρετική σεζόν πέρυσι με τη Βαλένθια, τον Νόγκες και τον Μουρ. Ο πρώτος είναι μελλοντικό πρότζεκτ, ενώ ο δεύτερος προέρχεται από μια χρονιά με τη Νταρουσάφακα, όπου σκόραρε 15,7 πόντους.
Στη θέση “3” βλέπουμε δυο εργαλεία της ομάδας. Τον Λόπεζ-Αροστέγκι και τον Πουέρτο. Αμφότεροι θα έχουν αρκετές ειδικές αποστολές στη σεζόν. Η παρουσία του Σέστινα προσφέρει περιφερειακό σουτ από τα φόργουορντ, κάτι που μπορεί να πάρει η Βαλένθια και από τον Κοστέλο.
Τέλος, στους Πραντίγια και Ρόιβερς, προστέθηκαν οι Σίμα και Σακό. Δυο ψηλά κορμιά με έφεση στο ριμπάουντ που θα γεμίσουν τη ρακέτα.
Στο δια ταύτα λοιπόν… Θεωρώ ότι η Βαλένθια είναι μια ομάδα που διαθέτει τα πάντα. Έμπειρους ρολίστες, γκαρντ με δημιουργία, γκαρντ που είναι εξαιρετικοί σκόρερς και απο μακριά, αλλά και κοντά στο καλάθι, καλό σουτ από τα φτερά, αλλά και τους ψηλούς και αθλητικότητα μέσα στη ρακέτα. Όχι, δε διαθέτει παίκτες από το πάνω ράφι, αλλά πολλοί θα ψωνίσουν από αυτήν το επόμενο καλοκαίρι. Μπορεί να γίνει η φετινή Παρί; Ίσως… Θα την τοποθετήσω λίγο κάτω από τη δεκάδα και ελπίζω να κάνει την έκπληξη για κάτι παραπάνω.
Βιλερμπάν (15η, 13-21)
Ήρθαν: Ερτέλ (Κορόυνια), Γουότσον (Γκραβελιν), Βοτιέ (Σολέ), Τραορέ, Μάσα (Μανρέσα), Σέλιας (Βούρτζμπουργκ)
Έφυγαν: Σακό, Λι, Λοβέρν, Μπέντιλ, Μαλεντόν, Μπλακ, Ρόμπερσον, Καουντί
Ανανέωσαν: Χάρισον
Άλλη μια μέτρια σεζόν ολοκληρώθηκε για τη Βιλερμπάν, που είδε την αφεντιά της να γίνεται η τρίτη σε δυναμική ομάδα της Γαλλίας. Αν κάτι θα θυμόμαστε από την περσινή χρονιά, είναι ο Τεό Μαλεντόν, που ξεχώρισε και εξαργύρωσε τη σεζόν του με μια μεταγραφή στη Ρεάλ.
Γκαρντ: Ντε Κολό, Τζάκσον, Χάρισον, Λάιτι, Γουότσον, Ερτέλ
Φόργουορντ: Εντιαγιέ, Αζιντσά, Σέλιας, Τραορέ
Σέντερ: Μάσα, Βοτιέ
Εκτίμηση: Έχω πει και τις προηγούμενες χρονιές, πως οι γαλλικές ομάδες παρουσιάζουν πολύ αθλητικά ρόστερ και δεν πρέπει να τις υποτιμούμε. Ωστόσο, η Βιλερμπάν κάνει ότι μπορεί φέτος για να καταλήξει στον πάτο της βαθμολογίας.
Διαθέτει δυο παίκτες στην περιφέρεια που στα prime τους ήταν εξαιρετικοί, αλλά αυτά πέρασαν ανεπιστρεπτί. Ντε Κολό και Ερτέλ θα ηγηθούν και περιμένουμε step up από τον Χάρισον και τον Τζάκσον. Η μεταγραφή του Γουότσον έχει την προοπτική του αντι-Μαλεντόν, αλλά θέλει ψωμιά να φάει στο παρκέ για να γίνει κάτι τέτοιο. Ίσως κάποιοι τον θυμάστε από το σύντομο πέρασμά του από τον Κολοσσό.
Από κει και πάνω, ο Σέλιας είναι με διαφορά η καλύτερη μεταγραφή. Μπορεί να θυμίζει δεκαετία 80′ με τον λασπωτήρα στο μαλλί, όμως απέδειξε πόσο ικανός είναι στο σκοράρισμα και στα ριμπάουντ τα τελευταία χρόνια στη Γερμανία. Δίπλα του, δυο δυνατά πρότζεκτ, ο Εντιαγιέ και ο Αζιντσά, που οφείλουν να αρπάξουν την ευκαιρία φέτος.
Τραορέ και Μάσα, δεν ξέρω πως μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Μιλάμε για δυο παίκτες από τη second unit της Μανρέσα. Παρομοίως και ο Βοτιέ που ήταν ένας πολύ καλός παίκτης για τη Σολέ.
Αν δε γίνει κάτι εντυπωσιακό στις μεταγραφές, δύσκολα θα αλλάξει η μοίρα της Βιλερμπάν. Θεωρώ πως η τελευταία θέση της regular season την περιμένει.
Βίρτους Μπολόνια (17η, 9-25)
Ήρθαν: Βιλντόζα (Ολυμπιακός), Άλστον (Μανρέσα), Σμάιλαγκιτς (Ζαλγκίρις), Έντουαρντς (Μπάγερν) Τζάλοου (Ουλμ), Νιάνγκ (Τρέντο), Ντιαρά (APR), Κάνκα (Στέτσον)
Έφυγαν: Ζίζιτς, Σενγκέλια, Κλάιμπερν, Γκρατζούλις, Πολονάρα, Κορντινιέ, Μπελινέλι
Ανανέωσαν: Μόργκαν, Τέιλορ
Απογοήτευσε πέρυσι. Η αλήθεια είναι πως διέθετε ένα γερασμένο σύνολο, χωρίς αρχή μέση και τέλος. Μοιραία ήρθε η προτελευταία θέση και η ανανέωση ήταν προδιαγεγραμμένη. Οπότε ο Ιβάνοβιτς ανέλαβε να στήσει τη νέα Βίρτους.
Γκαρντ: Μόργκαν, Χάκετ, Παγιόλα, Τέιλορ, Ατσορσί, Έντουαρντς, Βιλντόζα
Φόργουορντ: Ακέλε, Μενάλο, Άλστον, Κάνκα, Νιάνγκ, Σμάιλαγκιτς, Τζάλοου
Σέντερ: Ντιουφ, Ντιαρά
Εκτίμηση: Όπως είπα και πιο πάνω, μία λέξη χαρακτηρίζει το φετινό καλοκαίρι της Βίρτους… ανανέωση! Έγιναν δυο δυνατές μεταγραφές στα γκαρντ. Ο Έντουαρντς ήρθε από τη Μπάγερν μετά από μια σεζόν με αριθμούς MVP. Ο Βιλντόζα από την άλλη, ψάχνει το restart μετά τις δυο κακές σεζόν στην Ελλάδα. Αυτοί οι δυο θα πλαισιώσουν τον Παγιόλα και ο Ιβάνοβιτς ελπίζει σε ένα step up από τους Μόργκαν και Τέιλορ.
Κάτι αντίστοιχο συνέβη και στα φόργουορντ. Ο Άλστον είναι ένας εξαιρετικός σκόρερ και το απέδειξε όχι μόνο στη Γερμανία, αλλά και πέρυσι στην Ισπανία. Ένα stretch “τεσσάρι” που σουτάρει αρκετά τρίποντα και ψάχνει τις επαφές στη ρακέτα. Μαζί του, ο Τζάλοου που την τελευταία τετραετία είναι εξαιρετικος στην Ουλμ. Πρόκειται για έναν ψηλό που τα κάνει όλα πάνω από το μέσο όρο, σκορ, πάσα, ριμπάουντ. Μαζί τους και ο Σμάιλαγκιτς, που τριγυρνάει στην Ευρώπη για να βρει την Ιθάκη του, με τα καλά του και τα κακά του.
Ο Ντιουφ αναμένεται να πάρει ακόμα περισσότερο χρόνο. Ενδιαφέρον παρουσιάζει και το πρότζεκτ του Ντιάρα, ενός παιδιού από την Αφρική, που έδειχνε ότι ξεχώριζε εκεί, αλλά μένει να αποδείξει σε τι επίπεδο μπορεί να πάιξει στην Ευρώπη.
Η φετινή Βίρτους είναι μια ομάδα με την υπογραφή Ιβάνοβιτς. Πολύ καλό περιφερειακό σουτ από όλες τις θέσεις, αθλητικότητα μέσα στη ρακέτα και ένα μείγμα εμπειρίας και φρεσκάδας. Σίγουρα, την τύχη της θα ορίσει το δίδυμο Έντουαρντς – Βιλντόζα. Όπως και να έχει, δεν είναι μια ομάδα που θα παλέψει για play offs, αλλά δεν την περιμένω στον πάτο της βαθμολογίας όπως πέρυσι. Την βλέπω κάπου ανάμεσα στη 13-17 θέση.
Ερυθρός Αστέρας (10η, 18-16)
Ήρθαν: Γκράχαμ (Λέικερς), Ριβέρο (Μακάμπι), Ράντοσιτς (Ιγκοκέα), Νουόρα (Εφές), Κάρτερ (Ουνικάχα), Μιλιένοβιτς (Μέγκα), Οτζελέγιε (Βαλένθια), Ιζούντου (Γαλατάσαραϊ), Μονέκε (Μπασκόνια)
Έφυγαν: Ντος Σάντος, Μίτροβιτς, Λάζιτς, Γκεντράιτις, Μπράουν, Κόστιτς, Ντάουμ, Τεόντοσιτς, Νέντοβιτς
Ανανέωσαν: –
Έφτασε στην πηγή, αλλά δεν ήπιε νερό. Για λίγο ομολογουμένως! Ο Σφαιρόπουλος έφτιαξε ένα αξιόμαχο σύνολο. Ταλαιπωρήθηκε και ο Ερυθρός Αστέρας από τραυματισμούς, αλλά κυρίως από τον μεγάλο μέσο όρο ηλικίας του ρόστερ του. Αυτό προσπάθησε να αλλάξει φέτος ο Έλληνας κόουτς και νομίζω ότι τα κατάφερε.
Γκαρντ: ΜακΙντάιρ, Κάνααν, Γκράχαμ, Μιγιένοβιτς, Κάρτερ, Ράντοσιτς
Φόργουορντ: Νταβίντοβατς, Κάλινιτς, Ντόμπριτς, Νουόρα, Οτζελέγιε, Μονέκε
Σέντερ: Μπολομπόι, Πλάβσιτς, Ιζούντου, Ριβέρο
Εκτίμηση: Οι κινήσεις των Σέρβων φέτος φαίνονται εξαιρετικά διαβασμένες. Ο Σφαιρόπουλος έβαλε πολλή αθλητικότητα στο ρόστερ του, κάτι που είναι κομβικό σε μια τόσο απαιτητική διοργάνωση.
Στα γκαρντ, ο πολύ καλός πέρυσι ΜακΙντάιρ θα έχει δίπλα του τον Κάρτερ. Τον γνωρίσαμε καλά στο Λαύριο, αλλά εκτοξεύτηκε στην Ουνικάχα, με την οποία πρωταγωνίστησε σε Ισπανία και BCL. Ο Γκράχαμ ήρθε να δώσει σκορ και πλέον το βάρος πέφτει ακόμα περισσότερο πάνω του μετά τον σοβαρο τραυματισμό του Κάνααν. Είναι ένας εξαιρετικός σκόρερ που αν πιάσει τα στάνταρ του, ακόμα και στο 60-70%, θα κάνει πάρτυ στην Ευρώπη.
Στις θέσεις των φόργουορντ έγιναν επίσης δυνατές κινήσεις. Μονέκε και Οτζελέγιε είναι δυο παίκτες που μου αρέσουν εδώ και χρόνια και σίγουρα αναβαθμίζουν τις θέσεις “3” και “4”. Μαζί τους ήρθε και ο Νουόρα, που δεν εντυπωσίασε πέρυσι με την Εφές, αλλά έχει μια δεύτερη ευκαιρία. Αυτή η τριάδα πλαισιώνεται από τους πολύπειρους Κάλινιτς και Νταβίντοβατς, αλλά και από τον εξαιρετικό σουτέρ, Ντόμπριτς. Σε αυτή την εξάδα βλέπουμε καλό σουτ, φοβερούς ριμπάουντερς και εξολοθρευτές στην άμυνα.
Τέλος, στη θέση του σέντερ, ο Ιζούντου κέρδισε επάξια μια θέση στην Euroleague. Δυνατό του σημείο τα ριμπάουντ, αλλά και το pick ‘n’ roll. Ο Ριβέρο έχει φάει τη διοργάνωση με το κουτάλι και με την εμπειρία του μπορεί να συμπληρώσει την τριάδα που ξεκινάει από τον Μπολομπόι, αν αυτός είναι υγιής.
Θεωρώ πως ο Ερυθρός Αστέρας έχει βελτιωθεί, τουλάχιστον στα χαρτιά. Δύσκολα θα βρεθεί στην εξάδα, όμως οι θέσεις των play ins είναι ένας εφικτός στόχος για την ομάδα του Σφαιρόπουλου.
Ζαλγκίρις Κάουνας (13η, 15-19)
Ήρθαν: Λο, (Παρί), Γκος, Ράιτ (Ολυμπιακός), Σλέβα (Μπεσίκτας), Τουμπέλις (Ρίτας)
Έφυγαν: Μανέκ, Γουόνγκ, Σμάιλαγκιτς, Ντάνστον, Λεκαβίτσιους, Μίτσελ, Ντίμσα
Ανανέωσαν: Φρανσίσκο, Μπουτκεβίτσιους, Σιρβίντις
Για ακόμη μια φορά, πέρυσι, είδαμε μια Ζαλγκίρις να κάνει μια αξιοπρεπή σεζόν. Έκανε πολλές ζημιές. Έφερε στα μέρη μας τον Λόνι Γουόκερ, αλλά η παρουσία του σαν να την μπέρδεψε. Είδαμε δυο διαφορετικές ομάδες με και χωρίς τον Αμερικανό. Όπως και να ΄χει, της έλειψε το κάτι παραπάνω, αλλά κέρδισε τον Φρανσίσκο που έκανε μια πολύ καλή χρονιά.
Γκαρντ: Φρανσίσκο, Γκεντράιτις, Γκος, Λο, Ρουμπσταβίτσιους
Φόργουορντ: Μπραζντέικις, Ουλανόβας, Σιρβίντις, Μπουτκεβίτσιους, Σλέβα, Τουμπέλις
Σέντερ: Μπιρούτις, Ράιτ
Εκτίμηση: Άλλη μια ομάδα που έκανε έξυπνες κινήσεις που αναβάθμισαν το ρόστερ της. Όταν αλλάζεις Λεκαβίτσιους, Ντίμσα και Γουόνγκ με Λο, Γκος και επιστροφή Ρουμπσταβίτσιους, τότε αυτό είναι ιδανικό. Κερδίζεις σε δημιουργία, μέγεθος και σουτ στην περιφέρεια.
Στους φόργουορντ ήρθαν οι Σλέβα και Τουμπέλις, Ο πρώτος προέρχεται από μια σεζόν με την Μπεσίκτας, που είχε 12 πόντους και 5,8 ριμπάουντ, αλλά και το εξωπραγματικό 50% στο τρίποντο! Όσο για τον Τουμπέλις, τον γνώρισαν όσοι δεν τον ήξεραν στο Eurobasket, όπου έκανε τρία σερί ματς double double. Οι υπόλοιποι τον είδαμε και πέρυσι, στην Ρίτας, όπου συμπλήρωσε πέντε σερί χρόνια με διψήφιο μ.ό. πόντων και μάζεψε 5,7 ριμπάουντ. Αυτοί οι δυο προστέθηκαν σε δύο ρολίστες (Ουλάνοβας, Μπουτκεβίτσιους) και δύο σκόρερς από κοντινή (Μπραζντέικις) και μακρινή (Σιρβίντις) απόσταση.
Τέλος, ο Ράιτ είναι μια εξαιρετική επιλογή ψηλού. Αν είναι υγιής, μπορεί να αναδείξει το επιθετικό του ταλέντο, αλλά και να κρύψει τις αμυντικές του αδυναμίες δίπλα στα δυνατά φόργουορντς των Λιθουανών.
Η Ζαλγκίρις είναι σχολή, είναι φιλοσοφία και πάντα είναι μια ομάδα που έχει ρόστερ του “πέντε” και παίζει για “επτά”. Η στελέχωσή της είναι πολύ ορθολογική. Στα χαρτιά βελτιώθηκε και μένει να δείξει και στο παρκέ ότι φέτος θα προσπαθήσει να χτυπήσει τη δεκάδα, έχοντας στη φαρέτρα της και μία από τις καλύτερες έδρες της διοργάνωσης.
Μακάμπι Τελ Αβίβ (16η, 11-23)
Ήρθαν: Γουόκερ, Μπρίσετ, Ντάουτιν (Φιλαδέλφεια 76ερς), Ομορούγι (Αλαμπάμα), Λιφ (Ναντζίνγκ), Άλμπερτ (Λογιόλα), Τριφούνοβιτς (Τόφας), Σάντος (Ουλμ), Λάβι (Γκιλμπόα Γκαλίλ)
Έφυγαν: Γιοκουμπάιτις, Ράντολφ, Γουίλιαμς, Μενσά, Σαγιόκ, Κοέν, Ριβέρο, Μένκο, Μάγιερ, Τάιους, Χάντερ
Ανανέωσαν: Χόαρντ
Η Μακάμπι δεν αποτελεί το φόβητρο των προηγούμενων χρόνων, αφού η κατάσταση στο Ισραήλ της έχει στερήσει την έδρα της, ένα από τα μεγαλύτερα ατού της. Ταυτόχρονα, η επένδυση που γίνεται στο ρόστερ δεν είναι τόσο μεγάλη, οπότε η 16η θέση της περασμένης σεζόν μάλλον ήταν αναπόφευκτη.
Γκαρντ: Ντιμπαρτολομέο, Μπλατ, Κλαρκ, Σαχάρ, Ντάουτιν, Γουόκερ
Φόργουορντ: Σορκίν, Ρέιμαν, Χόαρντ, Λιφ, Λάβι, Μπρίσετ, Τριφούνοβιτς
Σέντερ: Σάντος, Ομορούγι
Εκτίμηση: Η Μακάμπι φέτος επέλεξε να ψωνίσει από τις ΗΠΑ. Έκανε το “μπαμ” με τον Λόνι Γουόκερ, ο οποίος έφερε άλλους δυο συμπαίκτες του από τη Φιλαδέλφεια. Ένας από αυτούς είναι ο Ντάουτιν, που μαζί με τον Λόνι μπορούν να “κουβαλήσουν” το σκορ στην περιφέρεια, αφού είναι και οι δυο πολύ χαρισματικοί σε αυτόν τον τομέα. Δίπλα τους, ο έμπειρος Ντιμπαρτολομέο, ο τίμιος Μπλατ που δημιουργεί εξαιρετικά και στην καλή του βραδιά βάζει πολλά τρίποντα και ο Κλαρκ, που θα έρχεται από τον πάγκο για σημαντικές βοήθειες στην οργάνωση και το σκορ.
Στις θέσεις των φόργουορντ έχουμε κάποιες σταθερές και κάποια στοιχήματα. Ο Σόρκιν έχει συνεχώς ανοδική πορεία και μπορεί να βοηθήσει και στο “5”. Ο Χόαρντ ήταν ένας από τους καλύτερους παίκτες της ομάδας πέρυσι και φυσικά τον είδαμε και στο Eurobasket. Εξαιρετικός σκόρερ κοντά στο καλάθι και ριμπάουντερ. Στα ριμπάουντ θα βοηθήσει και ο Ρέιμαν. Από κει και πέρα, Λιφ, Λάβι, Τριφούνοβιτς και Μπρίσετ έρχονται για να δώσουν μακρινό σουτ και απειλή από τα “φτερά” (κυρίως οι τρεις πρώτοι). Άλλωστε, Λιφ και Λάβι έκαναν φοβερη χρονιά πέρυσι, αν και σε χαμηλότερο επίπεδο και μένει να αποδείξουν αν θα τα καταφέρουν και στη Euroleague.
Ακόμα μεγαλύτερα ερωτηματικά προκύπτουν στη θέση του σέντερ. Ο Ομορούγι έρχεται από το κολέγιο και ο Σάντος από μια μέτρια σεζόν, παίζοντας στη second unit της Ουλμ. Η σιγουριά του Σόρκιν ίσως βοηθήσει εδώ.
Συνοψίζοντας, η Μακάμπι είναι μια ομάδα που άλλαξε πολλούς παίκτες. Κράτησε ένα βασικό κορμό (Μπλατ, Χόαρντ, Σόρκιν) από “πενταδάτους”¨παίκτες. Ο Λόνι ξέρουμε τι θα κάνει. Οι υπόλοιποι αποτελούν ερωτηματικό. Η λογική λέει ότι θα βρούμε τους Ισραηλινούς κάπου ανάμεσα στις θέσεις 13-17.
Μονακό (4η, 21-13)
Ήρθαν: Μίροτιτς (Αρμάνι), Χέις (Παρί), Νέντοβιτς (Ερυθρός Αστέρας), Μισινό (Μπούρσασπορ)
Έφυγαν: Λόιντ, Κορνελί, Παπαγιάννης, Τζαϊτέ, Μπράουν
Ανανέωσαν: Στραζέλ, Ντιαλό
Άλλαξαν προπονητή, ενεργοποίησαν την “βόμβα” με το όνομα Τάις και δικαιώθηκαν στο Πριγκιπάτο. Ο Σπανούλης κρίνεται πετυχημένος σε επίπεδο Euroleague. Έφτασε στον τελικό της διοργάνωσης, αλλά δεν τα κατάφερε απέναντι στη Φενέρ. Ο Έλληνας κόουτς πήρε κομβικές αποφάσεις για το ρόστερ, ελπίζοντας πως φέτος θα τα καταφέρει.
Γκαρντ: Τζέιμς, Καλάθης, Οκόμπο, Στραζέλ, Μπεγκαρίν, Μισινό, Νέντοβιτς
Φόργουορντ: Τάρπεϊ, Ντιαλό, Μπλόσομγκεϊμ, Μακουντού, Μίροτιτς
Σέντερ: Μοτεγιούνας, Τάις, Χέις
Εκτίμηση: Σε μία ήδη φτιαγμένη ομάδα ήρθαν να προστεθούν ικανοί παίκτες. Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Ο Καλάθης δεν υπολογίζεται. Η τριπλέτα των Τζέιμς – Οκόμπο – Στραζέλ συνδυάζεται εξαιρετικά σε όλους τους τομείς. Δίπλα τους ήρθε ο “γυάλινος” killer Νέντοβιτς, που για όσο είναι υγιής θα δώσει λύσεις. Αξιόλογη συμπληρωματική επιλογή ο Μισινό, όπως και ο Μπεγκαρίν.
Στα φόργουορντ υπάρχουν τα πολυεργαλεία Ντιαλό και Μπλόσομγκεϊμ. Αμφότεροι είναι εξαιρετικοί αμυντικοί. Ο Μακουντού επέστρεψε από το δανεισμό για να πάρει την ευκαιρία του. Το μεγάλο όνομα είναι ο Νίκολα Μίροτιτς. Η αξία του είναι δεδομένη. Το θέμα είναι το κίνητρό του και φυσικά το δέσιμο με τη νέα του ομάδα.
Τέλος, ο Τάις θα ηγηθεί στη θέση του σέντερ. Πέρυσι χρειάστηκε ένα διάστημα προσαρμογής, έχοντας κάποια ξεσπάσματα απόδοσης που αντικατοπτρίζουν την αξία του. Στο Eurobasket ήταν πολύ καλός. Δίπλα του, ο Σπανούλης έβαλε τον Χέις, έναν αθλητικό σέντερ που μπορεί να συνδυαστεί καλύτερα και με τον Μίροτιτς. Ο Μοτεγιούνας, μένει μέχρι να φύγει, όπως και ο Καλάθης.
Η Μονακό αποτελεί ένα κράμα ταλέντου και εμπειρίας. Έχει εξαιρετικούς ρολίστες και διακριτούς ρόλους. Ο Λόιντ δε θα της λείψει γιατί πέρυσι δεν προσέφερε. Οπότε θεωρητικά βελτιώθηκε. Πως λοιπόν να μην την βάλω στην τετράδα; Λογικά θα πάει για το πλεονέκτημα.
Μπάγερν Μονάχου (9η, 19-15)
Ήρθαν: Ράθαν-Μέις (Ρεάλ Μαδρίτης), Γκέμπριελ (Παναθηναϊκός), Γιοκουμπάιτις (Μακάμπι), Μπάλντγουιν (Μπασκόνια), ΜακΚόρμακ (Άλμπα), Γιόβιτς (Βαλένθια), Μάικ (Παρτιζάν), Κράτζερ (Παρί), Ραντάνοφ (Λέγκια), Τζεσουπ (Ουλμ)
Έφυγαν: Νέπιερ, Βάιλερ-Μπαμπ, Γουάιτ, Έντουαρντς, Μπούκερ, Μπράνκοβιτς, Καρτσένκοφ, Μπιτίμ
Ανανέωσαν: Λούσιτς, Γκιφάι
Ήταν μία από τις δυο εκπλήξεις της περσινής σεζόν. Ο Χέρμπερτ πήρε το 100% από κάθε παίκτη του. Ο Έντουαρντς έκανε χρονιά στα όρια του MVP. Ο Μπούκερ ήταν από τους καλύτερους ψηλούς της διοργάνωσης. Έτσι, η ομάδα μπήκε στα play ins αλλά υπέκυψε στην Ρεάλ.
Γκαρντ: Ομπστ, Χόλατζ, Γιοκουμπάιτις, Μπάλντγουιν, Γιόβιτς, Ράθαν-Μέις, Τζέσουπ
Φόργουορντ: Λούσιτς, Γκιφάι, Ντα Σίλβα, Βόιτμαν, Μάικ, Ραντάνοφ
Σέντερ: Χάρις, Κράτζερ, Γκέμπριελ, ΜακΚόρμακ
Εκτίμηση: Πολλές οι αλλαγές στο φετινό ρόστερ. Η περιφέρεια χτίστηκε με πρώτο γρανάζι τον Γιοκουμπάιτις, ο οποίος τραυματίστηκε σοβαρά και θα χάσει περίπου έξι μήνες. Τη θέση του ήρθε να καλύψει ο Γιόβιτς, που είναι εξαιρετικός δημιουργός, αλλά με τα γνωστά προβλήματα που τον κρατούν πίσω. Ο Μπάλντγουιν πήρε μια γεύση από Euroleague πέρυσι με τη Μπασκόνια, έπαιξε με τη Γεωργία στο Eurobasket, αλλά δύσκολα θα κάνει τη διαφορά στη Μπάγερν. Ο Ράθαν-Μέις πέρασε και δεν ακούμπησε στη Ρεάλ και είναι στοίχημα γι’ αυτόν η δεύτερη ευκαιρία του στη διοργάνωση, αφού καλείται να μπει στα παπούτσια του Έντουαρντς. Όσο για τον Τζέσουπ, εξαιρετικός στην Ουλμ, αλλά μένει να δείξει αν κάνει και για το κορυφαίο επίπεδο.
Από τη θέση “3” και πάνω, ο Χέρμπερτ γέμισε με “εργαλεία”. Μάικ, Γκέμπριελ και ΜακΚόρμακ έδωσαν μέγεθος στην ομάδα του Μονάχου. Ωστόσο, η front line είναι αρκετά μονοδιάστατη, όσο αφορά την αντιμετώπισή της, αν εξαιρέσουμε τον Βόιτμαν.
Θα θυμηθεί ο Ράθαν-Μέις τις μέρες της VTB; Θα μπορέσουν οι Γιόβιτς και Μπάλντγουιν να καλύψουν το κενό του Γιοκουμπάιτις; Πόσο εύκολα θα καλυφθεί το κενό της τριπλέτας Έντουαρντς-Μπούκερ-Βάιλερ Μπαμπ; Αυτά είναι βασικά ερωτήματα που θα τα απαντήσει ο χρόνος. Ωστόσο πρέπει όλα αυτά να απαντηθούν θετικά για να δούμε τη Μπάγερν στα ίδια επίπεδα. Δύσκολο, έως ακατόρθωτο. Πιστεύω πως θα βρεθεί και αυτή ανάμεσα στις θέσεις 13-17.
Μπαρτσελόνα (5η, 20-14)
Ήρθαν: Νόρις (Μπόστον Σέλτικς), Σενγκέλια, Κλάιμπερν (Βίρτους), Κέιλ (Τρέντο), Μάρκος (Χιρόνα)
Έφυγαν: Πάρκερ, Αμπρίνες, Μέτου, Άντερσον, Νάτζι
Ανανέωσαν: Φαλ, Πάρα, Πάντερ, Μπριθουέλα
Η χρονιά πέρυσι ξεκίνησε με τον άσχημο τραυματισμό του Λαπροβίτολα που έχασε όλη τη σεζόν. Κανένας δεν μπόρεσε να μπει στα παπούτσια του Αργεντίνου. Υπήρξαν προβλήματα και στις θέσεις των ψηλών. Ο Αμπρίνες ήταν σκιά του εαυτού του. Μοιραία η Μπαρτσελόνα δεν πήρε πλεονέκτημα και αυτό το γεγονός ήταν κρίσιμο για το Final 4. Βέβαια, δεν κατάφερε να βρεθεί στο Άμπου Ντάμπι για ένα σουτ. Φτάνουν οι φετινές αλλαγές για να το καταφέρει;
Γκαρντ: Σατοράνσκι, Μπριθουέλα, Λαπροβίτολα, Νούνιες, Πάντερ, Μάρκος
Φόργουορντ: Πάρα, Σενγκέλια, Κλάιμπερν, Κέιλ, Νόρις
Σέντερ: Ερνανγκόμεθ, Βέσελι, Φαλ
Εκτίμηση: Ο Πεναρόγια έχασε τον Πάρκερ, ένα αμυντικό εργαλείο που ήταν ο Άντερσον, τον Μέτου που είχε έναν σημαντικό τραυματισμό και τον Αμπρίνες που έτσι κι αλλιώς δεν προσέφερε στην ομάδα.
Στη θέση τους πήρε Σενγκέλια, Κλάιμπερν, Κέιλ και Νόρις. Διαφορετικές περιπτώσεις και οι τέσσερις. Ο Σενγκέλια είναι σταθερή αξία. Όσο θα είναι υγιής θα βοηθάει. Ο Κλάιμπερν, αν και έχω υπάρξει ένας από τους μεγαλύτερους θαυμαστές του, είναι πλέον πρώην παίκτης. Το ταλέντο του θα βοηθήσει σε κάποιες στιγμές. Ίσως κερδίσει και 2-3 ματς. Όμως σε βάθος χρόνου δεν αντέχει πλέον να κάνει τη διαφορά. Ο Κέιλ θα δώσει το απαραίτητο σουτ απ’ τα φτερά, ενώ ο Νόρις έρχεται σαν μια πολύ καλή περίπτωση από τις ΗΠΑ, που μπορεί να δώσει σκορ κοντά στο καλάθι και να μαζέψει αρκετά ριμπάουντ.
Απλά τα πράγματα για τη φετινή Μπαρτσελόνα. Δεν ξέρω αν γίνεται να είναι όσο μέτρια και ασταθής ήταν πέρυσι σχεδόν σε όλη τη σεζόν. Αν ο Λαπροβίτολα είναι καλά, η περιφέρειά της δεν είναι τοπ, αλλά είναι καλή. Ενισχύθηκε στους φόργουορντ και γενικά κράτησε τον κορμό της. Δεν είναι ομάδα τετράδας, αλλά θεωρώ πως θα μπει στα play offs, είτε ούσα στο 5-6 ή μέσω των play ins.
Μπασκόνια (14η, 14-20)
Ήρθαν: Ντιαλό (Σανσί Λονγκς), Σπανιόλο (Άλμπα), Βιγιάρ (Γέιδα), Κούρουκς (Μούρθια), Φρις (Νανσί), Ντιακιτέ (Βάλεϊ Σανς), Νόουελ (RGV Βάιπερς)
Έφυγαν: Ρογκαβόπουλος, Μπάλντγουιν, Μονέκε, Χολ, Ραϊέστε, Εντιαγιέ, Γιάραμαζ
Ανανέωσαν: –
Δεν ήταν πετυχημένη η απόπειρα του Λάσο στη Μπασκόνια. Δεν δούλεψε η συνταγή του. Ο Χάουαρντ δεν έπιασε τα επίπεδα απόδοσης της προηγούμενης χρονιάς. Ο Σεντεκέρσκις έχασε μεγάλο μέρος της σεζόν και μοιράια η Μπασκόνια έκανε μια μέτρια σεζόν. Το κέρδος ήταν η αξιοπιστία του Φορεστ και το step up του Ρογκαβόπουλου. Αλλαγή προπονητή και ανανέωση λοιπόν…
Γκαρντ: Χάουαρντ, Φόρεστ, Κερεχέτα, Νόουελ, Βιγιάρ, Σπανιόλο
Φόργουορντ: Λουβαβού-Καμπαρό, Σεντεκέρσκις, Ντιαλό, Φρις, Κούρουκς,
Σέντερ: Ντιοπ
Εκτίμηση: Η Μπασκόνια είναι μια ομάδα με πολύ επικίνδυνη περιφέρεια. Χάουαρντ, Νόουελ και Ντιαλό είναι εξαιρετικοί σκόρερς. Μάλιστα, ο δεύτερος είναι ένας “σβούρας” που βλέπει τον κόσμο από το 1,70 και πέρυσι είχε 16,1 πόντους και 8,3 ασίστ. Σαν να λέμε ένα νέος… Σορτς. Δίπλα τους ο τίμιος Φορεστ που απειλεί από μέση και κοντινή απόσταση, αλλά και τα πολύ δυνατά πρότζεκτ των Βιγιάρ και Σπανιόλο.
Στις θέσεις των φόργουορντ, ξεχωρίζουν Σεντεκέρσκις και Καμπαρό, που έχουν την εμπειρία της διοργάνωσης. Ο Φρις θα δώσει λύσεις με το περιφερειακό του σουτ και ο Κούρουκς με την έφεσή του στα ριμπάουντ. Ο Σάμανιτς θα είναι στο όριο μεταξύ “4” και “5”, όπου υπάρχουν και δύο ψηλά κορμιά, με αξιόλογα τελειώματα στο ζωγραφιστό, ο Ντιοπ και ο Ντιακιτέ.
Συνοπτικά λοιπόν, βλέπω μια ομάδα με καλή δημιουργία και πολλούς σκόρερς μέχρι τη θέση “3”. Όταν θα μπαίνουν τα σουτ της θα μπορέσει να δημιουργήσει προβλήματα, αλλά αυτό δε θα συμβαίνει πάντα. Δύσκολα θα στοχεύσει στη δεκάδα. Πιο πιθανό να βρεθεί στις τελευταίες θέσεις.
Ντουμπάι BC (Wild Card)
Ήρθαν: Πετρούσεφ (Ολυμπιακός), Μπέικον (Ζενίτ), Καμπεγκέλε (Βενέτσια), Τζαϊτέ (Μονακό), Μούσα (Ρεάλ Μαδρίτης), Αβράμοβιτς (ΤΣΣΚΑ), Άντερσον (Μπαρτσελόνα), Ράιτ, Καμένιας (Μπουντούτσνοστ)
Έφυγαν: Τέιλορ, Γουίλιαμς, Ντουβερίογλου, Ραντόσεβιτς, Ουσκόκοβιτς, Μπουτσιελέ
Ανανέωσαν: Αμπας
Μπήκε τα τελευταία χρόνια στη ζωή μας, αφού σιγά – σιγά εισέρχεται στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Μετά το Eurocup και την ΑΒΑ League, ήρθε η ώρα να την δούμε και στη Euroleague. Πολλά τα χρήματα, ήρθαν αξιόλογοι παίκτες, αλλά φτάνει αυτό;
Γκαρντ: Μέισον, Άτζουσιτς, Ραβένα, Ράιτ, Αβράμοβιτς, Πρέπελιτς, Μούσα
Φόργουορντ: Αμπάς, Ντάνγκουμπιτς, Άντερσον, Μπέρτανς, Μπέικον, Πετρούσεφ
Σέντερ: Τζαϊτέ, Καμπενγκέλε, Καμένιας, Σανλί
Εκτίμηση: Μπορούν τα λεφτά να κερδίσουν τα πάντα. Κατά τη γνώμη μου, δε γίνεται από την πρώτη μέρα. Ναι, πήγαν δυνατά ονόματα στην Ντουμπάι. Μούσα και Μπέικον έχουν δείξει πως θα πρωταγωνιστήσουν από τα πρώτα φιλικά. Ο τραυματισμός του Τζαϊτέ μπορεί να καλυφθεί από Καμπενγκέλε, Καμένιας, Σανλί και Πετρούσεφ. Είναι μια ομάδα που έχει scoring guards, σουτ από τα φτερά, εξαιρετικούς παίκτες στο iso παιχνίδι και ψηλούς με καλά τελειώματα.
Υπάρχουν όμως και δύο πράγματα που δεν έχουν, τουλάχιστον στο βαθμό που απαιτείται σε αυτό το επίπεδο. Ο Αβράμοβιτς και ο Άντερσον είναι οι μοναδικοί που μπορούν να παίξουν άμυνα σε υψηλό επίπεδο. Και κυρίως, λείπει ο οργανωτής, το μυαλό της ομάδας. Κάποιος που θα πρέπει να μοιράσει τις επιθέσεις. Είναι πολύ πιθανό να δούμε τον Μπέικον του Παναθηναϊκού, που έπαιρνε τη μπάλα και έκανε τα δικά του. Είναι πολύ πιθανό να δούμε τον Μούσα να νιώθει ο βασιλιάς του Ντουμπάι. Για αυτούς τους δυο λόγους λοιπόν, είναι πολύ πιθανό να δούμε τη “σταχτοπούτα” της φετινής διοργάνωσης, να μην μπαίνει στη δεκάδα, έστω και οριακά.
Ολυμπιακός (1η, 24-10)
Ήρθαν: Χολ (Μπασκόνια), Ντιλικινά (Παρτιζάν), Γουόρντ (Παρί), Αντετοκούνμπο (Μούρθια), Νετζίπογλου (ΑΕΚ)
Έφυγαν: Γκος, Βιλντόζα, Πετρούσεφ, Ράιτ, Μήτρου-Λονγκ
Ανανέωσαν: Λαρεντζάκης, ΜακΚίσικ, Μιλουτίνοφ, Φουρνιέ
Μπήκε στην περσινή χρονιά με ένα μεγαλύτερο “πρέπει” από τις άλλες ομάδες, κυρίως λόγω της κατάκτησης του τροπαίου από τον Παναθηναϊκό, αλλά και των συνεχόμενων αποτυχιών σε Final 4. Βγήκε πρώτος στην κανονική διάρκεια, πέταξε έξω τη Ρεάλ, αλλά στον ημιτελικό έπαθε blackout. Φέτος, ο στόχος είναι ίδιος, αλλά το σκεπτικό στο χτίσιμο του ρόστερ ίσως είναι λίγο διαφορετικό, τουλάχιστον μέχρι στιγμής.
Γκαρντ: Γουόκαπ, Λαρεντζάκης, Έβανς, Ντόρσεϊ, Λι, Φουρνιέ, Ντιλικινά, Νετζίπογλου
Φόργουορντ: Πίτερς, ΜακΚισικ, Παπανικολάου, Βεζένκοφ, Γουόρντ
Σέντερ: Φαλ, Μιλουτίνοφ, Χολ, Αντετοκούνμπο
Εκτίμηση: Περίεργο καλοκαίρι για τον Ολυμπιακό σε μεταγραφικό επίπεδο. Αν κάτσουμε και ακούσουμε προσεκτικά τα λόγια του Μπαρτζώκα θα καταλάβουμε πως πρωταρχικός του στόχος είναι να φτιάξει μια ομάδα με περισσότερη αθλητικότητα από τις προηγούμενες σεζόν. Το λέει συνεχώς πως είναι μια απαιτητική διοργάνωση και όσο περνάει ο καιρός θα γίνεται παραπάνω.
Με αυτό το σκεπτικό λοιπόν, παίρνει άριστα στις επιλογές. Γουόρντ, Χολ, Αντετοκούνμπο και Ντιλικινά είναι ακριβώς αυτό που περιέγραψα. Ο πρώτος είναι αυτό που ψάχνει ο Ολυμπιακός για διάδοχο του Παπανικολάου. Οι δύο ψηλοί είναι πολύ καλοί αμυντικοί και πάνω από τη στεφάνη, αν και επιθετικά είναι ετερόφωτοι. Τέλος, ο Ντιλικινά είναι ένα δυνατό εργαλείο, ειδικά πίσω, αν και μπροστά κάνει κάποια πράγματα στο μέσο όρο και δεν μπορεί να κάνει τη διαφορά.
Όλα δείχνουν πως ο Ολυμπιακός θα πάει για μία ακόμα μεταγραφή. Αυτή πιθανότατα θα κάνει τη διαφορά από τα νοκ άουτ και μετά, στο δικό μου μυαλό. Τι εννοώ; Τα γκαρντ κρίνουν συνήθως τους τίτλους και εκεί ο Ολυμπιακός έχει μόνο τον Φουρνιέ που μπορεί να το κάνει. Μπορεί και ο Ντόρσεϊ; Ίσως! Εκείνος μας έχει κάνει να αμφιβάλλουμε με την αστάθεια που παρουσιάζει σε όλη την πορεία του. Μπορεί ο Έβανς; Ίσως! Αλλά πως θα επιστρέψει και πόσο θα αντέξει;
Πολλά τα ερωτηματικά λοιπόν για την κατάσταση στην περιφέρεια της ομάδας. Στη regular season όμως, ο Ολυμπιακός δεν κινδυνεύει. Θεωρώ ότι θα καταφέρει για ακόμη μια φορά να πάρει το πλεονέκτημα.
Παναθηναϊκός (3η, 22-12)
Ήρθαν: Σορτς (Παρί), Χολμς (Γουάσινγκτον Γουίζαρντς), Ρογκαβόπουλος (Μπασκόνια), Τολιόπουλος (Άρης), Κουζέλογλου (ΑΕΚ).
Έφυγαν: Μπράουν, Αβδάλας, Παπαπέτρου, Γκέμπριελ, Πλαις
Ανανέωσαν: Όσμαν, Ναν, Λεσόρ, Γκραντ, Ερνανγκόμεθ, Καλαϊτζάκης
Κακά τα ψέματα, η χρονιά πέρυσι ήταν μια αποτυχία για τον Παναθηναϊκό. Δίκαια ο πρόεδρος της ομάδας είπε πως πρέπει να δυναμώσουμε το ρόστερ και η αλήθεια είναι πως το έκανε πράξη. Σίριαλ Βαλαντσιούνας το καλοκαίρι, πρώιμο “μπαμ” και ενίσχυση α λα ελληνικά, με σκοπό το καλύτερο ρόστερ της διοργάνωσης.
Γκαρντ: Σλούκας, Γκραντ, Ναν, Γκριγκόνις, Τολιόπουλος, Σορτς
Φόργουορντ: Οσμάν, Π. Καλαϊτζάκης, Μήτογλου, Χ. Ερνανγκόμεθ, Σαμοντούροφ, Ρογκαβόπουλος, Κουζέλογλου
Σέντερ: Λεζόρ, Γιουρτσεβέν, Χολμς
Εκτίμηση: Οι μεταγραφές ξεκίνησαν από νωρίς. Η αποκάλυψη της περσινής διοργάνωσης, ο Τι Τζέι Σορτς φόρεσε τα πράσινα και ήρθε για να δώσει μια ένεση δημιουργίας και έναν έξτρα επιθετικό πόλο στην ομάδα.
Στη συνέχεια υπήρξαν δύο θέματα. Η κατάσταση του Γκριγκόνις και η ανάγκη να βρεθεί κάποιος ισάξιος ή καλύτερος του Λεσόρ γιατί αποδείχτηκε πως είναι ρίσκο να καλύπτει μόνος του τη θέση “5”. Έγινε προσπάθεια για τον Βαλαντσιούνας, αλλά τελικά ο Χολμς ήρθε στο ΟΑΚΑ. Άμεση συνέπεια αυτού ήταν και η προσθήκη του Ρογκαβόπουλου.
Έτσι, ο Παναθηναϊκός έκανε τρίτο τον περσινό δεύτερο σέντερ του. Έφερε έναν τοπ σέντερ στην Ευρώπη με λίγο διαφορετικά χαρακτηριστικά από τον Λεσόρ. Αντικατέστησε τον Παπαπέτρου με τον Ρογκαβόπουλο, κερδίζοντας σε εκτέλεση από τα φτερά. Απέκτησε τον Σορτς που μπορεί να ελευθερώσει τον Ναν και να ξεκουράσει τον Σλούκα. Όλα αυτά, ενώ ο Σαμοντούροφ δείχνει πιο έτοιμος από ποτέ να δώσει άλλη μια λύση στις θέσεις των ψηλών. Αυτό είναι αναβάθμιση.
Δεν είναι υποκειμενικό. Το αναφέρουν όλοι. Ο Παναθηναϊκός διαθέτει το καλύτερο ρόστερ στα χαρτιά. Οφείλει να το αποδείξει και στο παρκέ. Αλλά πραγματικά δεν ξέρω πόσο πιθανό είναι αυτή η ομάδα να χάσει το πλεονέκτημα.
Παρί (8η, 19-15)
Ήρθαν: Ρόμπινσον (Τράπανι), Εμπαγιέ (ΤΣΣΚΑ), Στίβενς (Μέμφις Γκρίζλς), Φαγιέ (Ρετζιάνα), Μπακό (Ούνιξ), Γουίλις (Εφές), Μόργκαν (Χάποελ Ιερουσαλήμ), Αγιαγί (Μπουργκ), Ντοκοσί (Ντιζόν)
Έφυγαν: Χέις, Σορτς, Γουόρντ, Γιάντουνεν, Λο, Ντοσού, Σι, Μάλκολμ, Κράτζερ
Ανανέωσαν: Χομς, Χερέρα
Η μεγαλύτερη έκπληξη της περσινής σεζόν! Η Παρί των Σορτς και Ιφί έπαιξε ένα διαφορετικό μπάσκετ, εντυπωσιακό στο μάτι και δύσκολα διαχειρίσιμο από κάθε αντίπαλο. Έφτασε στα play offs και αποκλείστηκε από την Φενέρ που τελικά κατέκτησε το τρόπαιο. Σχεδόν όλα τα βασικά γρανάζια της ταξίδεψαν για νέες προκλήσεις, με τον Ιφί να μένει (αν και έφτασε κοντά στη Μονακό) για να ηγηθεί στη νέα σεζόν.
Γκαρντ: Ιφί, Χερέρα, Μουνγκαλά, Ουατάρα, Ρόμπινσον, Μόργκαν, Αγιαγί
Φόργουορντ: Χομς, Στίβενς, Εμπαγιέ, Γουίλις, Ντοκοσί
Σέντερ: Καβαλιέρ, Φαγιέ, Μπακό
Εκτίμηση: Είναι μια εντελώς νέα ομάδα, με νέο προπονητή και χωρίς τους παίκτες που πέρυσι την έφεραν τόσο ψηλά. Ο Ιφί είναι ο συνδετικός κρίκος της περσινής με τη φετινή ομάδα και μένει να δούμε πόσο θα κουμπώσει με τους νέους συμπολεμιστές του.
Ως αντι-Σορτς επιλέχθηκε ο Ρόμπινσον, που πέρυσι στην Τράπανι έγραψε 16 πόντους και 6 ασίστ. Πολύ αξιόλογη είναι και η επιλογή του Αγιαγί, που με την Μπουργκ πέρυσι πρωταγωνίστησε, με 9,2 πόντους, σχεδόν 5 ριμπαόυντ και 3,6 ασίστ. Μόργκαν, Χερέρα και Ουατάρα θα δίνουν λύσεις από τον πάγκο.
Στα φόργουορντ ξεχωρίζει η προσθήκη του Στίβενς, που μετράει 220 παιχνίδια στο ΝΒΑ. Μπορεί να σκοράρει με συνέπεια, αν και το δυνατό του σημείο δεν είναι το μακρινό σουτ. Αντίθετα, οι Γουίλις και Εμπαγιέ αποκτήθηκαν για αυτόν ακριβώς τον λόγο, δηλαδή για να μπουν στα παπούτσια του Γιάντουνεν.
Τέλος, η προσθήκη του Μπακό στην front line, αλλά και του πιτσιρικά Φαγιέ, δίνουν μέγεθος και αξιόλογα τελειώματα μέσα στο ζωγραφιστό.
Την υποστήριξα πολύ πέρυσι. Δεν πίστευα εκ των προτέρων ότι θα φτάσει τόσο ψηλά, όμως το πρότζεκτ της το πίστευα. Μακάρι να μπορούσαν να πω το ίδιο και για φέτος. Πολλές οι αλλαγές, νέος προπονητής, αν και έγιναν μεταγραφές με πλάνο και συγκεκριμένους ρόλους. Θεωρώ ότι θα αποφύγουν τις τελευταίες δυο θέσεις, αλλά δε θα πάνε πολύ ψηλότερα.
Παρτιζάν (12η, 16-18)
Ήρθαν: Οσετκόφσκι (Ουνικάχα), Πάρκερ (Μπαρτσελόνα), Μίλτον (ΛΑ Λέικερς), Μούρινεν (AZ Compass Prep)
Έφυγαν: Μάικ, Ντέιβις, Ντιλικινά, Κοπρίβιτσα
Ανανέωσαν: Μπόνγκα, Μπράουν, Ντανίλοβιτς
Πέρυσι η Παρτιζάν ήταν μια εντελώς νέα ομάδα. Ο Ζοτς άλλαξε όλο το ρόστερ και δεν του βγήκε σε καλό. Αρκετοί παίκτες ήταν στοιχήματα και δεν κατάφεραν να προσαρμοστούν άμεσα. Το πάλεψε όπως πάντα μέχρι το τέλος, αλλά δεν κατάφερε να μπει στη δεκάδα. Φέτος, έγιναν στοχευμένες κινήσεις που μπορούν να κάνουν τη διαφορά.
Γκαρντ: Λούντμπεργκ, Κ. Τζόουνς, Ουάσινγκτον, Μπράουν, Μίλτον
Φόργουορντ: Μαρίνκοβιτς, Ποκουσέφκσι, Λάκιτς, Μπόνγκα, Νάκιτς, Πάρκερ, Μούρινεν
Σέντερ: Τ. Τζόουνς, Οσετκόφσκι
Εκτίμηση: Μετρημένα κουκιά η φετινή Παρτιζάν. Σχεδόν όλο το ρόστερ παραμένει ίδιο και φυσικά αυτό σημαίνει έναν χρόνο επιπλέον με τον ίδιο προπονητή και τη φιλοσοφία του. Άρα από την πρώτη στιγμή περιμένουμε μια καλύτερη εικόνα από πέρυσι.
Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί και η αναβάθμιση του ρόστερ. Οι Ντέιβις, Μάικ και Κοπρίβιτσα αντικαταστάθηκαν από Οσετκόφσκι, Πάρκερ και Μούρινεν. Ο πρώτος έκανε εξαιρετικές σεζόν με την Ουνικάχα και αξίζει μια ακόμα ευκαιρία στη Euroleague. Μαζί με τον Πάρκερ, θα δώσουν σκορ και μακρινό σουτ από τις θέσεις των ψηλών. Ενώ ο νεαρός Φινλανδός, ήρθε για να μάθει δίπλα στον καλύτερο. Πολύ καλός στα αθλητικά του προσόντα και φυσικά όσο θα περνάει ο καιρός θα βελτιώνεται.
Στα γκαρντ, ο Μίλτον ήρθε και ο Ντιλικινά έφυγε. Καμία σχέση σαν παίκτες βέβαια. Δε θα έχουν τον ίδιο ρόλο στο ρόστερ. Ο Μίλτον μετράει 359 παιχνίδια στο ΝΒΑ και φυσικά είναι μια περίπτωση που μπορεί να κάνει τη διαφορά για την Παρτιζάν.
Η Παρτιζάν είναι μια ομάδα που ξεκινάει με δύο ατού κάθε σεζόν. Το ένα είναι η δύναμη του κόσμου της και το άλλο ο ίδιος ο Ομπράντοβιτς. Οι τέσσερις προσθήκες στο φετινό ρόστερ είναι αυτό που λέμε… to the point! Αξίζει να ποντάρουμε πάνω τους για να μπουν στα play ins.
Ρεάλ Μαδρίτης (7η, 20-14)
Ήρθαν: Λάιλς (Σακραμέντο Κινγκς), Οκέκε (Κλίβελαντ Κάβαλιερς), Μαλεντόν (Βιλερμπάν), Κράμερ (Τενερίφη), Πρόσιντα (Άλμπα), Αλμάνσα (Περθ)
Έφυγαν: Ράθαν-Μέις, Ιμπάκα, Μούσα, Εντιαγιέ, Γκονζάλεθ
Ανανέωσαν: Γιουλ
Πέρυσι είδαμε την χειρότερη Ρεάλ των τελευταίων ετών. Έγιναν μέτριες επιλογές σε αρκετές θέσεις, ο Τσους Ματέο αποδείχτηκε κατώτερος των προσδοκιών και μοιραία έχασε τη θέση του. Το ταξίδι της ομάδας τελείωσε στα νοκ άουτ (στα οποία μπήκε μέσω play ins) από τον Ολυμπιακό… και άνετα! Νέος οδηγός είναι ο Σέρτζιο Σκαριόλο για την αναγέννηση της “βασίλισσας”.
Γκαρντ: Καμπάτσο, Φελίθ, Γιουλ, Μαλεντόν, Κράμερ
Φόργουορντ: Χεζόνια, Ντεκ, Αμπάλδε, Πρόσιντα, Οκέκε, Λάιλς, Αλμάνσα
Σέντερ: Ταβάρες, Φερνάντο, Γκαρούμπα
Εκτίμηση: Η φετινή Ρεάλ δύσκολα θα πάει χειρότερα από πέρυσι. Πέρυσι ο Καμπάτσο δεν είχε κανέναν δίπλα του για να ηγηθεί στα γκαρντ. Φέτος υπάρχει ο Μαλεντόν, που πέρυσι έβγαλε μάτια με τη Βιλερμπάν. Ο Κράμερ μπορεί να δώσει λύσεις με το μακρινό του σουτ, ενώ το πρότζεκτ του Πρόσιντα έχει μεγάλες προοπτικές.
Η front line επίσης ενισχύθηκε, με δύο παίκτες που μαζί μετρούν 850 παιχνίδια στο ΝΒΑ. Αναφέρομαι στους Οκέκε και Λάιλς. Ο πρώτος ήρθε με φόρα στα πρώτα φιλικά, αν και ο δεύτερος είναι πιο ολοκληρωμένος παίκτης, με πιο αξιόπιστο μακρινό σουτ. Αμφότεροι θα βοηθήσουν και ταιριάζουν πολύ καλά με τα βαριά κορμιά των Ταβάρες, Γκαρούμπα και Φερνάντο στο “5”.
Όπως είπα, δε γίνεται η φετινή ομάδα να πάει χειρότερα από πέρυσι. Μπορεί να μην θεωρώ τον Σκαριόλο την καλύτερη δυνατή επιλογή για τον πάγκο, όμως η στελέχωση του ρόστερ είναι βελτιωμένη κατά πολύ. Δεν περιμένω να μπλέξει και πάλι σε περιπέτειες για τα play offs. Θα είναι στην εξάδα και είναι πιθανό να την δούμε με πλεονέκτημα έδρας.
Φενέρμπαχτσε (2η, 23-11)
Ήρθαν: Χόρτον-Τάκερ (Σικάγο Μπουλς), Μπέικοτ (Μέμφις Χαστλ), Μπόστον Τζ. (Ν. Όρλεανς Πέλικανς), Γιάντουνεν (Παρί), Μπιτίμ (Μπάγερν Μονάχου)
Έφυγαν: Χέις-Ντέιβις, Γκούντουριτς, ΜακΚόλουμ, Πιερ, Σανλί
Ανανέωσαν: Μπιρτς, Μπιμπέροβιτς, Γουίλμπεκιν, Μπίρσεν, Μαχμούτογλου
Πέρυσι, η χρονιά ξεκίνησε με το σοκ του τραυματισμού του Γουίλμπεκιν. Ο Μπόλντγουιν ήταν μακριά από τον καλό του εαυτό και επίσης απουσίασε για αρκετό διάστημα. Στους ψηλούς φάνηκε από νωρίς ότι υπήρχε πρόβλημα. Ο Μαριάνοβιτς δεν έπαιξε ποτέ ουσιαστικά. Ωστόσο ο Σάρας έκανε τη διαφορά με την επιλογή του Χολ. Ο Γκούντουριτς με τον Χεις-Ντέιβις έκαναν εξαιρετική σεζόν. Ο Μπιμπέροβιτς έκανε το step up και τελικά κατάφερε να σηκώσει το τρόπαιο. Απέκλεισε με 3-0 την Παρί και στο Final 4 ήταν καλύτερη από τους αντιπάλους της.
Γκαρντ: Γουίλμπεκιν, Μπόλντγουιν, Χολ, Μαχμούτογλου, Ζάγκαρς, Χόρτον-Τάκερ, Μπόστον Τζ.,
Φόργουορντ: Μπίρσεν, Κόλσον, Μεστογλου, Μπιμπέροβιτς, Μέλι, Μπιτίμ, Γιάντουνεν
Σέντερ: Μπιρτς, Μπανγκό, Μπέικοτ
Εκτίμηση: Η περσινή Φενέρ ήταν μια ομάδα που στηρίχτηκε πολύ στην φιλοσοφία του Σάρας. Εξαιρετικό passing game, πολλά ελεύθερα σουτ και φυσικά αρκετά εύστοχα τρίποντα. Στο φετινό ρόστερ υπάρχουν αρκετά ερωτηματικά και εξηγούμαι…
Ο Γουίλμπεκιν υπάρχει στο ρόστερ, αλλά με απουσία ενός έτους από τα παρκέ. Οι δύο ΝΒΑερς που ήρθαν, Χόρτον-Τάκερ και Μπόστον Τζ., έχουν εμπειρία από το ΝΒΑ, μπορούν να δώσουν σκορ, αλλά το δυνατό τους σημείο δεν είναι το μακρινό σουτ. Ο Γιάντουνεν μπορεί να αντικαταστήσει τον Χέις-Ντέιβις;
Η απάντησή μου σε όλα αυτά είναι πως δύσκολα θα δημιουργηθεί το ίδιο κράμα με την περσινή σεζόν. Χέις-Ντέιβις και Γκούντουριτς ήταν βασικοί πυλώνες της ομάδας. Βέβαια, υπάρχει αδιαμφισβήτητη ποιότητα και το “Know how” του Σάρας. Η Φενέρ μπορεί να είναι και πάλι εκεί, απευθείας στα play offs και να δώσει και αυτή τη μάχη της για το πλεονέκτημα μαζί με Μονακό και Ρεάλ.
Χάποελ Τελ Αβίβ (Κατάκτηση Eurocup)
Ήρθαν: Μάλκολμ (Παρί), Τζόουνς (Βαλένθια), Μίσιτς (Φίνιξ Σανς), Ζιβ (Χάποελ Χολόν), Ένις (Βενέτσια), Οτούρου, Μπράιαντ (Εφές), Οντιάσε (Μπαχτσέσεχιρ), Σεγκέβ (Νες Ζιόνα)
Έφυγαν: Μπίνγκαμ, Γιάκοβ, Φόστερ, Ράγκλαντ, Ρούινα, Ραμπίνοβιτζ
Ανανέωσαν: Μπλέικνι, Μπλέιζερ, Παλατιν, Τιμόρ
Η Χάποελ είναι η δεύτερη “σταχτοπούτα” της φετινής σεζόν και ήρθε στη Euroleague μέσω της κατάκτησης του Eurocup. Ο Ιτούδης είχε μεγάλη ευχέρεια στο μεταγραφικό παζάρι, κέρδισε το σήριαλ του καλοκαιριού με τον Μίσιτς και ελπίζει να κάνει κάτι καλό και στο υψηλότερο επίπεδο.
Γκαρντ: Μαντάρ, Μπλέικνι, Τιμόρ, Παλατιν, Τζόουνς, Ένις, Ζιβ, Μίσιτς
Φόργουορντ: Μπλέιζερ, Γουέινραϊτ, Γκίνατ, Καμπόκλο Μπράιαντ, Μάλκολμ, Σεγκέβ
Σέντερ: Μότλεϊ, Οτούρου, Οντιάσε
Εκτίμηση: Η Χάποελ φαίνεται πως ήρθε για να μείνει στη διοργάνωση και να μην είναι απλός κομπάρσος. Μπορεί η μεταγραφή του Μίσιτς να έκανε θόρυβο, όμως ποιος μπορεί να υποτιμήσει την προσθήκη του Μπράιαντ; Στα γκαρντ υπάρχουν επίσης οι Τζόουνς, Μαντάρ, Μπλείκνι και Ένις, που μπορούν να κάνουν ένα σωρό δουλειές στο παρκέ, αφού ο ένας συμπληρώνει τον άλλον.
Ανεβαίνοντας, ο Μάλκολμ είναι ενα εξαιρετικό εργαλείο, που θα έχει ειδικές αποστολές. Ενώ η front line είναι γεμάτη αθλητικότητα με παίκτες που επίσης συμπληρώνονται. Ίσως να λείπει λίγο το μακρινό σουτ από τους ψηλούς, όμως Μότλεϊ και Οτούρου είναι dominant ψηλοί επιθετικά και ο δεύτερος είναι και πολύ καλός αμυντικός.
Μπορεί κάποιοι να λένε πως από τη Χάποελ λείπει η εμπειρία. Δε θα συμφωνήσω. Στον πάγκο της υπάρχει ο Ιτούδης, που ξέρει τη διοργάνωση απ’ την καλή κι απ’ την ανάποδη. Μίσιτς, Μπράιαντ, Τζόουνς περισσότερο, αλλά και Μαντάρ, Μότλεϊ, Οτούρου και Καμπόκλο έχουν βάλει επίσης αρκετές ώρες στα παρκέ της Euroleague. Δεν περιμένω να πάει τρένο, αλλά θα παλέψει για τα play offs με αξιώσεις, εστω κι αν είναι μέσω των play ins.
Θα μπορούσαμε λοιπόν να δημιουργήσουμε μία άτυπη tier list:
ΥΓ. Ίσως έχουμε και κινήσεις της τελευταίας στιγμής σε κάποιες ομάδες.